KSK OP EEN ZUCHT VAN DE TITEL

De Parkjongens kennen een roemrijke geschiedenis met tal van jaren aan de top in het nationale voetbal. De huidige situatie daarentegen is dag en nacht verschil. De club is ondertussen afgegleden naar de kelder van 3^de provinciale en de degradatie lijkt onvermijdelijk, al was het resultaat van zondag daarin mathematisch nog bepalend. Bovendien hadden ze op de koop toe nog eens tal van afwezigen, waarop trainer Peeters van KSK vooraf hamerde op het woord zelfrespect dat rood geel diende te hebben. De goede verstaander begreep al snel dat de coach met niks minder dan 3 punten tevreden zou zijn.

En eigenlijk was het al snel duidelijk dat Schoten Kalmthout bijzonder weinig in de weg zou leggen. KSK dicteerde vanaf minuut 1 de wet en het was dan ook éénrichtingsvoetbal richting doel van Schoten. Onmiddellijk waren er kansen voor de aanvallende linie van Kalmthout, maar vooralsnog bleven we doelpuntenloos. Schoten beperkte zich enkel en alleen tot verdedigen en kampeerde op de eigen helft. Toegegeven, de wedstrijd had een andere wending kunnen krijgen toen hands van Fosco buiten de 16 enkel met geel bestraft werd, maar zelfs dan nog. Neen, dit Schoten was te onmachtig tegen de leider. Zeker toen het nog voor rust 3 doelpunten moest incasseren. Eerst was er Paelinckx die op het half uur de bal heerlijk in de winkelhaak draaide. Vervolgens vielen bijna 2 identieke doelpunten met telkens dezelfde aangever, Glenn van den Buijs. Eerst bediende hij Govaert die na een sprint van 40m alleen voor de keeper kwam en tekende voor zijn 5^de treffer van het seizoen. Even later was het Verhoeven die op nagenoeg dezelfde wijze heerlijk afwerkte. Schoten snakte naar de rust en KSK had eigenlijk toen al gewonnen spel.

Na rust was er hetzelfde spelbeeld als in de 1^ste. Vrijwel onmiddellijk kon Verhoeven geharrewar afstraffen met een beetje een lucky goal. Het was Verhoevens 2^de van de middag en tevens ook zijn 5^de seizoenstreffer. Verder bleef Kalmthout heersen en kon het voldoende mogelijkheden creëren om de score nog verder te doen oplopen. Onder andere Glenn van den Buijs trof nog de paal na een mooie aanval, maar het zou bij 0-4 blijven.

KSK deed wat van hen verwacht werd en trok de overwinning over de streep. Daarmee is ook het vonnis van Schoten geveld met een mathematisch zekere degradatie. Maar veel belangrijker was natuurlijk wat er zich op de andere velden afspeelde. Kaart kwam thuis niet verder dan een 0-0 en ook Loenhout verspeelde punten op Meerle. Daardoor doet Kalmthout een schitterende zaak in het klassement. Het pakt door deze overwinning na de 1ste ook de 2de periodetitel. Maar de pijlen worden natuurlijk op iets hoger gemikt, met name de Scudetto. Loenhout is definitief uitgeteld voor de titel. Het is enkel nog afrekenen met Kaart die virtueel op 5 punten staan (Kaart heeft 2 matchen minder op de teller). Maar het is duidelijk dat KSK nu wel heel dichtbij die felbegeerde titel is. Mits een aantal voorwaarden kan het misschien zelfs volgende week al thuis tegen Donk. Maar dan dient Kaart nog ergens puntjes te laten liggen. Een niet geheel ondenkbaar scenario met wedstrijden op Donk en op Loenhout. Bij deze ook een oproep om onze jongens massaal te komen aanmoedigen nu zondag 15/4 op het Sportpark Heikant. Misschien dat er een mooie historische bladzijde kan bijgeschreven worden in de clubgeschiedenis.

Registreren Waarom registreren