KSK heerst op het veld van Zandvliet Sport

Donderdagavond 22/3 werd een 2^de poging gedaan om de wedstrijd tussen Zandvliet en Kalmthout te laten doorgaan, na de afgelasting vanwege de hevige sneeuwval in februari.

Kalmthout had deze wedstrijd dus nog tegoed en kon mits winst een geweldige zaak doen in het klassement. De voorsprong zou immers uitgebouwd kunnen worden tot 7 punten op Loenhout en (voorlopig althans) 9 op Kaart. Het belang van deze inhaalwedstrijd was dus duidelijk en Kalmthout wist waar het voor speelde en wat er op het spel stond.

Daarentegen was het wel tegen Zandvliet. En laat dat net de ploeg zijn die de aanzet was tot de mini-dip van KSK in November. Ze wonnen toen in de laatste minuut op Sportpark Heikant met 1-2 en waren zo de eerste die de toenmalige leider konden verschalken. Of ze dit opnieuw zouden kunnen moest donderdag blijken?

Maar het was wel Kalmthout dat als een tornado van start ging. Met ouderwetse “sturm und drang” werd Zandvliet met zijn rug tegen eigen doel geplakt. De sterke start van de bezoekers loonde al onmiddellijk toen Beliaev een afvallende bal op de slof nam en staalhard binnen ramde. Kalmthout op rozen, maar de honger verre van gestild. De leider etaleerde op het kunstgras van Zandvliet zijn grandeur en hield de thuisploeg in een wurggreep van jewelste. Dat resulteerde in een aantal mooie kansen voor Kraewinkels maar zijn afwerking miste precisie. Even later verscheen Schurmans alleen voor doel, maar hij zag zijn lob overgaan. Dan was er ook nog een vrije kopkans voor Everaert op corner, maar hij miste de bal op een haar na. Dat Vanhaelst van Zandvliet ondertussen 1x ietwat gevaarlijk kon zijn, was slechts een voetnoot. Neen, wat de leider gisteren tentoon spreidde op het veld was van grote klasse. De verdediging en middenveld stonden pal en het aanvallende compartiment was een constante gesel voor de thuisploeg. Het enige wat het zich na een fantastische 1^ste helft mocht verwijten, is dat het “maar” 0-1 was. Met 0-2 gaan rusten had zeker niet overdreven geweest.

Na de koffie kregen we zoals te verwachten was, een Zandvliet met een ander gelaat. Het slaagde er plots wel in om iets meer grip te krijgen. Vooralsnog kon het weinig dreigen, maar uit zijn 1^ste echte goeie aanval puurde het ook meteen de gelijkmaker in minuut 61 via Van Assche. Wie daarna een aangeslagen KSK verwachtte was er desalniettemin aan voor de moeite. De gelijkmaker was het signaal voor rood-geel om opnieuw de wedstrijd in handen te nemen. Paelinckx stuurde Verhoeven in het straatje maar hij besloot onbesuisd naast. Het niveau van KSK was misschien iets minder dan in die geweldige 1^ste helft, maar toch kwam Kalmthout weer op voorsprong. Kraewinkels met de actie en schot op de paal, maar Schurmans was er als de kippen bij om de bal in doel te werken. Een intikkertje noemen ze dat dan, maar wel op de goeie plaats, waarmee hij zijn prima wedstrijd bekroonde. Zaak was nu voor Kalmthout om die voorsprong vast te houden en zo geschiedde. Meer nog zelfs, in de slotminuut ontnam Glenn van den Buijs alle hoop van Zandvliet op een slotoffensief door de 1-3 nog voorbij de thuisgoalie te werken.

Superlatieven schieten te kort voor die geweldige 1^ste helft van Kalmthout. Misschien valt dit wel te boekstaven als het beste wat KSK dit seizoen al op de mat bracht. Iedereen zag een KSK op een heel hoog nivaeu en was het erover eens dat de 3 punten dik verdiend mee naar Kalmthout gingen. De hierboven vermelde voorsprong is dus wel degelijk een feit. Zo heeft KSK met nog 4 speeldagen te gaan de beste kaarten in handen om de felbegeerde hoofdprijs in de wacht te slepen. Eerstvolgende afspraak is pas op 8/4/2018 in en tegen Schoten.